SPA – SLIEDRECHT 1995
Na 19 augustus (Almere) de fiets algemene rust te hebben toebedacht, kwam ik een paar weken daarna tot mijn schrik tot de ontdekking dat ik mij, samen met Joop Groeneweg had opgegeven om mee te doen aan de 7e toertocht Spa-Sliedrecht over een afstand van +- 280 km. Dit was voor de 4e keer dat ik hieraan meedeed. Deze tocht werd georganiseerd door vader en zoon Kramer, de grootste fietshandelaar van Sliedrecht.
Anders dan in voorgaande jaren werd de tocht nu in twee etappes gereden. Op vrijdag 22 september werden de fietsen om 10.45 uur in een door jezelf meegenomen deken gewikkeld en in een speciale vrachtwagen geladen. Wijzelf stapten in de bus van de Snelle Vliet. Om 14.00 uur kwamen wij bij het bungalowcomplex Sol Cres aan, waar wij bij de vorige edities hebben overnacht. Drie andere T.V.D.’ers bleken ook van de partij, n.l. Willem van de Berg en de gebroeders Van Wijk. De laatstgenoemden deden voor de 3e keer mee. Er werd in twee groepen gestart, de snelle groep met daarin natuurlijk de broertjes. Wij, van groep twee, vertrokken +- 10 min. later. Na 70km kwamen wij aan bij de kampeerboerderij Struchterhof te Schin op Geul, waar de eerste groep al gewassen en geschoren op ons stond te wachten. Met zijn allen werd om +- 19.00 uur de warme maaltijd genuttigd. Soep vooraf en toetje en koffie na. Het smaakte een ieder voortreffelijk. De avond werd voortgezet onder het genot van de nodige pilsjes (Brand bier). Na 23.30 uur werd de bar gesloten omdat het bedtijd was. Geslapen werd op stapelbedden met prima matrassen in een grote zaal. Het slapen zelf mocht dus geen moeilijkheden opleveren. Wat moeilijker was, was om in een ruk door te slapen tot 7.00 uur in de ochtend. Bij ons lukte niemand het (oorzaak heel veel bier). Ikzelf moest die nacht de nachtrust 4 x onderbreken om mijn zwager een hand te geven. Als je eindelijk zover was om de gang naar de w.c. te gaan, sloop je voorzichtig uit bed om in tijgersluipgang op weg te gaan naar de krakende trap die naar beneden voerde. Het vreemde vond ik in het begin, hoe voorzichtig je ook deed dat de trap achter je toch kraakte. Dit kwam omdat bleek dat je in file naar beneden ging, want er werd gewacht totdat er één schaap over de dam was en zodoende volgden ook de anderen ! De Van Wijkjes waren voordat zij naar bed gingen nog even wezen stappen, dit om hun turbo’s aan het nodige vocht te helpen en ook zij waren frequente filegangers tijdens de nacht. De volgende ochtend om +- 7.00 uur stond het ontbijt klaar en kon je voor jezelf voor onderweg nog een lunchpakketje inpakken. Na wat ingereden te hebben, werd de Keutenberg genomen/ opgelopen 22%. De snelle groep vertrok ongeveer 30 min. na ons. Ongeveer 11.00/11.30 werd er gepauzeerd bij de manege voorbij Peer nadat de snelle groep arriveerde, gingen wij weer op stap richting Oirschot. Na aankomst moesten wij hééél lang wachten op de aankomst van “groep snel” en waren wij bang dat er in het ergste geval een ongeluk gebeurd was. Ons vermoeden bleek juist, één van de mannen was tegen de grond gegaan en had hierdoor een flinke jaap op z’n voorhoofd opgelopen en een kapotte knie. Hij moest in het ziekenhuis gehecht worden. Vóór de rit werd door de organisatie al uitdrukkelijk geadviseerd om een helm te dragen. Deze man had dit advies opgevolgd tijdens rit in de heuvels, maar daarna niet meer! (Joop?). Na weer opgestapt te zijn werd er richting Gorkum gepeddeld, waar de twee groepen elkaar zouden ontmoeten om gezamenlijk naar Sliedrecht te fietsen. Wachten op “de snelle jongens” hoefde niet want nu waren ze echt snel, ze waren met groep 2 gezamenlijk in Gorkum aangekomen! +- 17.00 kwamen wij weer bij vertrekpunt n.l. Shimano-Service Centre Johan en Frank Kramer aan. Ik denk dat ik uit aller naam (van alle T.V.D.’ers) kan zeggen dat wij een heerlijke rit en prettige dagen hebben gehad. Ik raad meer T.V.D.-leden aan om volgend jaar, ter afsluiting van het jaar, ook aan deze rit mee te doen.
Richard Westerbeek